Προπτυχιακή και μεταπτυχιακή εκπαίδευση στην Εμφυτευματολογία: Τι γίνεται και τι μπορεί να γίνει
Κάποτε η εμφυτευματολογία θεωρείτο θεραπεία υψηλής εξειδίκευσης, αλλά σήμερα οι διαδικασίες που αφορούν την τοποθέτηση και προσθετική αποκατάσταση ενός εμφυτεύματος έχουν γίνει ρουτίνα και ο αριθμός των γενικών οδοντιάτρων αυξάνεται ανταγωνιζόμενος τόσο τους χειρουργούς όσο και τους προσθετολόγους. Αυτή η αλλαγή είναι ουσιώδους σημασίας για τους οδοντιάτρους που αποφοιτούν, γιατί θα έρθουν αντιμέτωποι με μια νέα κατάσταση και θα πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίζουν τις δυνατότητες και τους περιορισμούς της εμφυτευματολογίας. Αυτό σημαίνει το πώς επιλέγεται ο ασθενής, πως καταρτίζεται το σχέδιο θεραπείας και η όλη διαδικασία από την εμφύτευση, την αποκατάσταση και την αντιμετώπιση των πιθανών επιπλοκών. Δυστυχώς όχι μόνο στην χώρα μας, τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο, τα προγράμματα σπουδών προσαρμόζονται αργά σε αυτές τις εξελίξεις. Μια πρόσφατη ανασκόπηση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο (De Bruyn και συν. J Eur Dent Educ 2009), μελέτησε το επίπεδο της εμφυτευματολογικής εκπαίδευσης και βρήκε ότι ο μέσος χρόνος που αφιερώθηκε σε αυτήν, με βάση τα προγράμματα σπουδών, ήταν 36 ώρες, με ένα τεράστιο εύρος από 3 έως 120, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν θεωρητικές και διαμοιράζονταν σε ένα μεγάλο εύρος αντικειμένων (περιοδοντολογία, προσθετική, διαγνωστική, ακτινολογία, χειρουργική στόματος και γναθοχειρουργική). Η χειρουργική εμφυτευματολογία, που ενδιαφέρει εμένα, στην μελέτη αυτή, είναι αντικείμενο μεταπτυχιακής εκπαίδευσης και μόνο το 1/3 των φοιτητών έκαναν προσθετική είτε σε μονήρη εμφυτεύματα ή σε επένθετες. Θεωρητικά και στην οδοντιατρική σχολή του ΑΠΘ άκουσα ότι αυτό μπορεί να γίνει και στην κινητή αλλά δεν το έχω δει. Οι λόγοι της ανεπαρκούς εκπαίδευσης σύμφωνα με την έρευνα, ήταν 53% έλλειψη χρόνου, 28% χρημάτων, και 51% προσωπικού. Σήμερα γνωρίζουμε ότι 1000000 ασθενείς μόνο στην Ευρώπη γίνονται νωδοί. Η συμβατική γέφυρα δεν είναι η πρώτη επιλογή. Το κόστος ενός μονήρους εμφυτεύματος είναι συγκρίσιμο με την συμβατική γέφυρα 3 τεμαχίων. Στην χώρα μας η πονεμένη ιστορία των εμφυτευμάτων που μπορείτε να την διαβάσετε σε αυτό το blog:
https://implantnet.wordpress.com/2008/07/17/%ce%9c%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%cf%80%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%ad%cf%82-%ce%b1%ce%bb%ce%ae%ce%b8%ce%b5%ce%b9%ce%b5%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%ce%b5%ce%bc%cf%86%cf%85%cf%84%ce%b5/
Ωστόσο για να αφήσω και μερικές σκέψεις για το μέλλον νομίζω ότι σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς μπορούν να γίνουν σε προπτυχιακό επίπεδο 2 πράγματα: επιλεγόμενα μαθήματα γύρω από τα εμφυτεύματα εκτός του ωραρίου λειτουργίας της σχολής και επίσης να δοθεί η δυνατότητα προαιρετικά στους φοιτητές να τοποθετήσουν ένα μονήρες εμφύτευμα με τις υπάρχουσες υποδομές.