Θεραπεία με διφωσφονικά και τοποθέτηση εμφυτευμάτων

Θεραπεία με διφωσφονικά και τοποθέτηση εμφυτευμάτων

Τα διφωσφονικά χορηγούνται για αναστείλουν την οστεοκλαστική δραστηριότητα και την επακόλουθη απορρόφηση οστού. Χορηγούνται είτε απο το στόμα ή ενδοφλέβια. Τα διφωσφονικά απο το στόμα χορηγούνται συνήθως στην θεραπεία της οστεοπόρωσης , της νόσου του Paget, της ατελούς οστεογέννεσης. Αποτην άλλη τα ενδοφλέβια διφωσφονικά χορηγούνται πρωταρχικά για την θεραπεία οστεολυτικών όγκων, σε κακοήθεις υπερασβεσταιμίες, στο πολλαπλούν μυέλωμα και στην θεραπεία μεταστατικών και άλλων όγκων.

Τα διφωσφονικά έχουν παρουσιάσει υποσχόμενα αποτελέσματα στην θεραπεία της οστεοπόρωσης. Οι μελέτες δείχνουν οτι αυξάνουν την πυκνότητα των αλλάτων και μειώνουν τον κίνδυνο καταγμάτων κατα 30-50 %. Εντούτοις υπάρχουν αναφορές οστεονέκρωσης των γνάθων σε συνδυασμό με χειρουργική οδοντιατρική.

Οι πιο πρόσφατες εργασίες που αναφέρονται σε ποσοστά επιτυχίας με τοποθέτηση εμφυτευμάτων σε ασθενείς που λαμβάνουν διφωσφονικά απο το στόμα αναφέρουν ποσοστά επιτυχίας απο  94-100 % με χρόνους ελέγχου γύρω στα 3 χρόνια. (Jeffcoat JOMI 2006, Fugazzotto και συν JOP 2007, Bell και Bell JOMS 2008, Grant και συν JOMS 2008) με εξαίρεση την εργασία των Kasai και συν (J Calif Dent Asoc 2009) με σχετικά χαμηλά ποσοστά επιτυχίας 85.7 %.

Το συμπέρασμα που μπορεί κανείς να βγάλει είναι οτι η θεραπεία με διφωσφονικά απο το στόμα αποτελεί σχετικό παράγοντα κινδύνου για την απώλεια οστού γύρω απο τα εμφυτεύματα που μπορεί να οδηγήσει μέχρι και στην απώλεια τους. Ωστόσο η τοποθέτηση εμφυτευμάτων σε ασθενείς που λαμβάνουν ενδοφλέβια διφωσφονικά αντενδείκνυται