Ασθενείς με λήψη διφωσφονικών από το στόμα και εμφυτεύματα
Ασθενείς με λήψη διφωσφονικών από το στόμα και εμφυτεύματα
Η γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση αποτελούν μια σημαντική κατηγορία ασθενών που επιθυμούν προσθετική επι εμφυτευμάτων. Στις ασθενείς αυτές η θεραπεία με διφωσφονικά απο το στόμα, αναστέλλει την οστεοκλαστική δραστηριότητα, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος ανάπτυξης οστεονέκρωσης της γνάθου από την λήψη διφωσφονικών (BIONJ) μετά από την έκθεση του οστού από εξαγωγές ή την τοποθέτηση εμφυτευμάτων. Για τον λόγο αυτό προτείνεται, οτι αυτές οι ασθενείς που λαμβάνουν διφωσφονικά δεν είναι καλές υποψήφιες για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων.
Εντούτοις, σήμερα αυτός ο κίνδυνος που σχετίζεται με την λήψη των διφωσφονικών μπορεί να διαχειριστεί και να τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα με λίγο ή καθόλου ρίσκο οστεονέκτωσης των γνάθων. Ανάμεσα στα περισσότερο συνταγογραφούμενα φάρμακα διφωσφονικών από το στόμα, είναι το Actonel (ΡΙΣΕΔΡΟΝΑΤΗ ΝΑΤΡΙΟΥΧΟΣ), το Bonvina (ΙΒΑΝΔΡΟΝΙΚΟ ΟΞΥ), και το Fosamax (ΑΛΕΝΔΡΟΝΑΤΗ ΝΑΤΡΙΟΥΧΟΣ). Από αυτά το Fosamax είναι αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο, γιατί χορηγείται σε διπλάσια δόση απο τα άλλα δύο προαναφερθέντα φάρμακα και έχει σχετιστεί για τα περισσότερα περιστατικά οστεονέκρωσης. Σε μια βάση δεδομένων από όλα τα αναφερόμενα περιστατικά οστεονέκρωσης το Fosamax αφορούσε το 97 % των περιπτώσεων.
Οι ασθενείς που πρόκειται να δεχτούν εμφυτεύματα και λαμβάνουν είτε Actonel ή Bonvina, μπορούν να θεραπευθούν ουσιαστικά όπως κάθε άλλος ασθενής, ενώ για όσες λαμβάνουν Fosamax ο χρόνος λήψης είναι καθοριστικής σημασίας στην αξιολόγηση που θα κάνουμε. Ετσι, αυτές που λαμβάνουν το φάρμακο:
- 2 χρόνια ή λιγότερο: φαίνεται ότι έχουν φυσιολογική επούλωση του οστού, που είναι συμβατή με την οστεοενσωμάτωση
- πάνω απο 2 χρόνια:αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος βλάβης στην επούλωση του οστού
Το Fosamax επηρρεάζει τους ώριμους οστεοκλάστες όπως επίσης και τους πρόδρομους οστεοκλάστες στον μυελό. Συνήθως παίρνει 2 ή περισσότερα χρόνια χρήσης του φαρμάκου για να μειωθεί αρκετά ο αριθμός των ώριμων οστεοκλαστών ώστε να επηρρεαστεί σημαντικά η οστεοενσωμάτωση και αν η ασθενής συνεχίσει να λαμβάνει το Fosamax , μια αργή ή ελλειπής επούλωση των πρόδρομων οστικών κυττάρων του μυελού θα απειλήσει την οστεοενσωμάτωση.
Τι μπορούν να κάνουν οι χειρουργοί όταν έχουν μπροστά τους ασθενείς που επιθυμούν θεραπεία με εμφυτεύματα αλλά λαμβάνουν Fosamax για αρκετά χρόνια; μια πρώτη επιλογή είναι να γίνει στην ασθενή μια δοκιμασία για το πεπτίδιο του ορού (CTX). Σαν υπο-προιόν των φυσιολογικών μεταβολών του οστού, αυτό το πεπτίδιο αποσχίζεται απο τους οστεοκλάστες κατα την απορρόφηση του οστού. Ετσι τα επίπεδά του στον ορό είναι αναλογικά της οστεοκλαστικής δραστηριότητας την στιγμή που λαμβάνεται το δείγμα του αίματος. Ετσι ενα επίπεδο CTX πάνω απο 150 picograms/milliter, ειναι καλή ένδειξη ότι το φατνιακό οστούν της ασθενούς θα επουλωθεί φυσιολογικά μετά την χειρουργική εμφυτευμάτων και ότι τα εμφυτεύματ θα οστεοενσωματωθούν με επιτυχία.
Αν δεν είναι εύκολο να γίνει το τεστ, μια εναλλακτική επιλογή για την ασθενή, είναι να σταματήσει το Fosamax τουλάχιστον προσωρινα. Φυσικά μετά απο έγκριση του γιατρού. Οι περισσότεροι γιατροί αισθάνονται άνετα να συμφωνήσουν σε τέτοιες διακοπές. Οι επιδράσεις των διφωσφονικών είναι μεγάλης διάρκειας αν λάβουμε υπόψιν ότι ο χρόνος ημίσειας ζωής του φαρμάκου είναι 11 χρόνια. Αξιόπιστες έρευνες έχουν δείξει οτι ασθενείς που λαμβάνουν διφωσφονικά για 3 με 5 χρόνια μπορούν να σταματήσουν μέχρι 5 χρόνια χωρίς να αλλάξει τίποτα στην οστεοπορρωτική κατάστασή τους.
Το θέμα είναι μεγάλο, εδιαφέρον και θα επανέλθω σύντομα.
Implantnet 