Ορθοδοντική και εμφυτεύματα. Πρώτη προσέγγιση
Η σύγχρονη ορθοδοντική πράξη μπορεί να περιλαμβάνει την θεραπεία με εμφυτεύματα στους ακόλουθους τομείς:
· Διευκόλυνση της διαδικασίας του σχεδίου θεραπείας για τον ορθοδοντικό ασθενή
· Προσθετική αποκατάσταση ελλειπόντων δοντιών
· Προχειρουργική ορθοδοντική διευθέτηση που θα βελτιώσει την δυνατότητα χρήσης εμφυτευμάτων
· Χρήση ενδοστοματικών εμφυτευμάτων για σταθερή αγκύρωση
Διευλοκύνοντας το σχεδιασμό της ορθοδοντικής θεραπείας
Η επιλογή της αντικατάστασης των ελλειπόντων δοντιών ή δοντιών με διάφορα προβλήματα με μια στεφάνη που στηρίζεται σε εμφύτευμα ή με ακίνητη γέφυρα μπορεί να βοηθήσει τον ορθοδοντικό και τον προσθετολόγο να επιλύσει το δίλημμα στο σχέδιο θεραπείας με προγνώσιμα ευνοϊκά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, η μονόπλευρη συγγενής έλλειψη δοντιού, όπως του άνω πλαγίου τομέα ή του κάτω 2ου προγομφίου σε μια διαφορετικά σύγκλειση τάξης Ι, μπορεί να αντιμετωπιστεί περισσότερο επιτυχημένα με το ορθοδοντικό άνοιγμα του διαστήματος και τοποθέτηση εμφυτεύματος απ’ότι με το κλείσιμο του διαστήματος, συμβατική προσθετική με στεφάνη και γέφυρα, ή λιγότερο κατάλληλα με πρόσθετες εξαγωγές.
Το σχέδιο θεραπείας διευκολύνεται περαιτέρω στην συνδυασμένη προσθετική-ορθοδοντική αντιμετώπιση όταν τα προβλεπόμενα προβλήματα αγκύρωσης λύνονται με την χρήση εμφυτευμάτων σαν σημεία αγκύρωσης και αργότερα σαν προσθετικά abutments για την αντικατάσταση δοντιών. Η δυνατότητα για ορθοδοντική αγκύρωση σε καταστάσεις όπου η αγκύρωση είναι περιορισμένη επεκτείνει τις δυνατότητες θεραπείας σε ασθενείς και τις βιομηχανικές δυνατότητες για τους κλινικούς.
Η κλινική εφαρμογή των εμφυτευμάτων για ορθοδοντική αγκύρωση απαιτεί οι ορθοδοντικοί και προσθετικοί στόχοι να οριστούν με ακρίβεια πριν την έναρξη της θεραπείας. Η χρήση οστεοενσωματούμενων εμφυτευμάτων για την αντικατάσταση των δοντιών και την ορθοδοντική αγκύρωση είναι μια συνεργασία της θεραπείας με την διαδικασία του σχεδιασμού και μπορεί να προσφέρει εναλλακτικές λύσεις σε προβληματικούς ασθενείς.
Ορθοδοντική διευθέτηση πριν την προσθετική αποκατάσταση για καλύτερη χρήση των εμφυτευμάτων
Αν και ο αριθμός των ενήλικων ασθενών αυξάνει, οι περισσότεροι από αυτούς που ζητούν ορθοδοντική θεραπεία είναι έφηβοι. Δεν είναι ασυνήθιστο τόσο για τους νέους όσο και τους ενήλικες ορθοδοντικούς ασθενείς να παρουσιαστούν με ελλείποντα δόντια που απαιτούν αντικατάσταση.
Καταστάσεις που σχετίζονται με την υποδοντία και σε μικρότερη έκταση με την απώλεια δοντιών από άλλες αιτίες, σπάνια ευνοούν την θεραπεία με εμφυτεύματα, επειδή καθώς τα γειτονικά δόντια μετατοπίζονται, περιστρέφονται, γέρνουν, ή υποανατείλουν, προκαλώντας μειωμένη κατακόρυφη διάσταση, φτωχά διαστήματα και δόντια σε αντιαισθητική θέση. Η προκαταρκτική ορθοδοντική θεραπεία είναι συχνά αναγκαία για την επίτευξη των προσθετικών και συγκλεισιακών στόχων.
Εντούτοις, ένας ασθενής που το πρόβλημά του είναι περισσότερο περίπλοκο θα απαιτήσει λεπτομερή ορθοδοντικά και προσθετικά διαγνωστικά κερώματα και καλή επικοινωνία μεταξύ των μελών της ομάδας εμφυτευμάτων.
Είναι επαρκής η εκτίμηση και ο σχεδιασμός της θεραπείας για την τοποθέτηση του εμφυτεύματος από τον προσθετολόγο, τον χειρουργό και τον ορθοδοντικό;
Επιπροσθέτως της προτίμησης του ασθενούς, η ομάδα των εμφυτευμάτων πρέπει να επιβεβαιώσει ότι η θεραπεία με εμφυτεύματα είναι ενδεδειγμένη και ότι καταστάσεις που περιορίζουν τα άριστα αποτελέσματα αντιμετωπίζονται. Ο προσθετολόγος πρέπει να προσδιορίσει τα κλινικά προβλήματα που εμπλέκονται στην απόκτηση ευνοϊκού αισθητικού και λειτουργικού αποτελέσματος. Οι ανατομική αναλογία και η συμμετρία της πρόσθιας οδοντοφυΐας και η σχέση της με αισθητικές αναφορές όπως η γραμμή που ενώνει τις μεσοδόντιες θηλές, η μέση γραμμή και τα χείλη είναι σημαντικά. Η κατάσταση πλημμελών στεφανών, αποκαταστάσεων, ή ενδοδοντικά θεραπευμένων δοντιών πρέπει να εκτιμάται μαζί με την φύση της σύγκλεισης. Γενικά, το συνολικό επανορθωτικό και προσθετικό σχέδιο πρέπει να διατυπωθεί από την οπτική γωνία των ορθοδοντικών και χειρουργικών στόχων. Ο χειρουργός έχει την υπευθυνότητα της εκτίμησης της θέσης των εμφυτευμάτων και των μαλακών ιστών, του οστικού και οδοντικού περιβάλλοντος που είναι σχετικό με την προτεινόμενη θεραπεία με εμφυτεύματα. Το σχήμα της ακρολοφίας, και ο όγκος του οστού όπως επίσης και ο προτεινόμενος χώρος που είναι διαθέσιμος για την προσαρμογή των εμφυτευμάτων και των εξαρτημάτων της αποκατάστασης είναι κρίσιμα στον καθορισμό της χειρουργικής τοποθέτησης ενός εμφυτεύματος και ουσιαστικά της ποιότητας της προσθετικής έκβασης. Οι μαλακοί ιστοί και οι διαδικασίες με οστικά μοσχεύματα πρέπει να βεβαιωθούν πριν την θεραπεία. Προβλήματα με την γωνίωση των ριζών των γειτονικών δοντιών πρέπει να προσδιοριστούν τόσο από τον χειρουργό όσο και από τον ορθοδοντικό και ο καθένας πρέπει να έχει μια ξεκάθαρη κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν το αριθμό και την θέση των εμφυτευμάτων που θα τοποθετηθούν.
Παίζει ρόλο η ανάπτυξη του ασθενή;
Συνοπτικά, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις ανοδοντίας ή εξωδερμικής δυσπλασίας είναι ενδεδειγμένο συνήθως να περιμένουμε μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη πριν τοποθετήσουμε εμφυτεύματα. Η διατήρηση χώρου και η ευθυγράμμιση των ριζών είναι σημαντική αν η ορθοδοντική θεραπεία πρόκειται να ολοκληρωθεί πριν την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.
Ποιες είναι οι απαιτήσεις χώρου για τα εμφυτεύματα;
Εντός του οδοντικού τόξου ο ορθοδοντικός ζητείται να δημιουργήσει τον κατάλληλο εγγύς-άπω και κάθετο χώρο τόσο για τις στεφάνες όσο και για τα επίπεδα των ριζών για να διευκολύνει το σώμα του εμφυτεύματος, το abutment, και τα εξαρτήματα της προσθετικής. Το κάθε σύστημα εμφυτευμάτων έχει ελαφρά διαφορετικές διαστάσεις, έτσι ώστε ο χειρουργός και ο προσθετολόγος πρέπει να συμβουλέψουν τον ορθοδοντικό για ειδικές απαιτήσεις σε χώρους. Σαν γενική κατευθυντήρια γραμμή, χρειάζεται τουλάχιστον 1 mm οστικής υποστήριξης σε κάθε πλευρά του εμφυτεύματος. Για τα στενής διαμέτρου εμφυτεύματα (3.25 με 3.3 mm) ένα ελάχιστο 5.5 mm είναι η συμβουλή, ενώ εμφυτεύματα 3.75 mm διαμέτρου πρέπει να έχουν 6.5 με 7.0 mm χώρου. Είναι επίσης σημαντικό να αναγνωρίσουμε τις διαστάσεις των συνδετικών abutments. Αυτά είναι συνήθως ευρύτερα από τις διαμέτρους των εμφυτευμάτων και μπορεί να παρεμβαίνουν στο ελάχιστο βιολογικό εύρος που είναι αναγκαίο για υγιή μεσοδόντιο μαλακό ιστό. Για να αποφευχθεί η βλάβη των γειτονικών δοντιών ελαφριά ορθοδοντική παρέκκλιση των ριζών είναι επιθυμητή. Λόγω των περιορισμών του χώρου, οι μεμονωμένοι κάτω κεντρικοί τομείς και στις περισσότερες περιπτώσεις οι κάτω πλάγιοι συνήθως δεν αντικαθίστανται με εμφυτεύματα.
Πως αντιμετωπίζεται η σύγκλειση με τα εμφυτεύματα;
Όπως σε όλες τις προσθετικές αποκαταστάσεις, οι αξονικές δυνάμεις είναι προτιμότερες από τις πλάγιες δυνάμεις και οι ομαδικές επαφές συνήθως συστήνονται για να μειωθούν οι δυνάμεις ροπής στα εξαρτήματα των εμφυτευμάτων και να μειωθούν τα μηχανικά προβλήματα.
Implantnet 