To loop or not to loop?
Για πολλά χρόνια πριν την έναρξη τοποθέτησης εμφυτευμάτων στις γνάθους, η ανατομική είχε διατυπώσει το θεώρημα οτι η ανατομική θέση του γενειακού τρήματος στην κάτω γνάθο δεν ταυτιζόταν με την πορεία του γενειακού νεύρου όπως τουλάχιστον απεικονίζεται ακτινιγραφικά. Υπάρχει δηλαδή η πεποίθηση ότι έμπροσθεν του ακτινογραφικά εντοπιζόμενου γενειακού τρήματος υπάρχει η πιθανότητας πορείας και παρουσίας του γενειακού νεύρου (αγκύλη–loop) προτού αυτό εξέλθει απο το τρήμα για να δώσει νεύρωση στους βλεννογόνους το δέρμα του γενείου και του χείλους. Επομένως η τοποθέτηση εμφυτευμάτων έμπροσθεν του γενειακού ενέχει τον κίνδυνο τρώσης του νεύρου και συμπτωμάτων υπαισθησίας. H έρευνα δείχνει ωστόσο ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Στην πρόσφατη εργασία των Benninger και συν (JOMS 2011) η οποία έγινε σε πτωματικό υλικό, σε 26 περιπτώσεις δεν υπήρχε αγκύλη διακλάδωσης του γενειακού νεύρου μπροστά απο το γενειακό τρήμα,σε 4 περιπτώσεις ήταν λιγότερο απο 1 mm έμπροσθεν του γενειακού και σε αρκετές περιπτώσεις το γενειακό νεύρο αποχωριζόταν το κάτω φατνιακό νεύρο 4-5 mm άπω του γενειακού τρήματος. Μια παρόμοια εργασία του Rosenquist (JPRD 1996) βρήκε παρόμοια αποτελέσματα και συγκεκριμένα σε 58 ασθενείς, 43 δεν είχαν αγκύλη, 13 είχαν αγκύλη έκτασης 0.5 mm πέραν του γενειακού τρήματος και 2 είχαν έκταση 1 mm. Επομένως δεν υπάρχουν κλινικές μαρτυρίες για σημαντικής έκτασης αγκύλες και αν κάτι τέτοιο αναφερθεί θα αποτελεί μάλλον παράδοξο και όχι μια φυσιολογική ανατομική δομή. Αναφέρω αυτές τις δύο εργασίες ως σημαντικές ιστορικές ανατροπές των μέχρι τώρα απόψεων. Χρειάζονται περισσότερες μελέτες αλλά και αναθεώρηση των απόψεων. Η πρακτική της αποφυγής προσέγγισης των ανατομικών δομών στα 2 mm νομίζω μπορεί να εφαρμοστεί και εδώ.